Eşler arasındaki anlaşmazlıkların sebebi nedir?

gfb_cnn_1907' Alıntı:

hörmetler bizden ablacım deli kız cananı yazdım defterin 325. sayfasına

Genişletmek için tıkla ...

İltifat ettim ayol

g.ecglr' Alıntı:

İltifat ettim ayol

Genişletmek için tıkla ...

te-şe-ke-re edirem

dili o kadar umursamamak lazım bence.kızgınlık vs. herşeyi söyletebiliyor.benim için de davranış çok önemli...
ilişkiyi belirleyen ve sürekliliğini sağlayan önemli nokta....

çok zor bişey değil aslında.
sadece azıcık anlayış yeterli olacaktır.
herşey gelip geçicidir.ama etkilerinden kurtulmak gerekir.kurtulmayı başaramayanların sonu ise sadece üzüntüdür.ama tabi insanoğlu bu hiçbizaman hiçbişeyden asla memnun olamıyor.çünkü yetinmeyi bilmiyor.buna bende dahil
paylaşım için teşekkürler.

En büyük sorun "Ben" kavramıdır. Evlendiği halde tekil düşünmektir. Karşı tarafın penceresinden de bakamamaktır. Yani kısaca bencil düşünmek diyebiliriz. Ve yukarıda yazılanların çoğunluğu bu düşünceden kaynaklanır.
Ben'cil;
Sevgide bencildir, hep sevilmek daha da çok sevilmek ister.
Hem kırıcıdır hem kırılgandır.
Genellikle tartışma sonrasında haksız bile olsa karşı taratan bir adım bekler.
Mutlu etmek onu mutlu etmez, sadece mutlu dilmek ister....
Ve uzar gider...

eşler arasında böyle birşey vardır evet bu da erkeğin ne kadar ruhsuz oldugunu gösterir çoraplarım nerde ?

sadece benim dediğim olacak durumları...

aşk olmayışı...

Eşler arasında anlaşmazlık olması gereken bir hakikattir... Herşey yolundaysa demekki yolun sonu gelmiştir...

Tartışma tuzu biberidir ya çok zevkli oluyor bide kavgaları hehe )

Özellikle Ben illaki ben duygusu ve empati kuramama. Karşılıklı aynı dilde konuşamama. Farklı konulara yönelme.

Bir evliliğin temelinde saygı karşılıklı güven ve sadakat oldugu sürece sarsılması dahi imkansız atısmalar tartısmalar tabi olucak önemli olan zemini saglam atmak

sevgi çok başka bişey önemli olan kanlı bıçaklı kavgada etsen sonunda halinize karşılıklı bakıp halinize gülebilmektir.

Hiçbir erkek bayanlar kadar ince düşünmediğinden, hiçbir kadında umursamaz olamadığından sürtüşmeler oluyor sanırım.
Halbuki herkes birbirini olduğu gibi kabul etse galiba biraz daha yaşanır olacak birliktelikler.

Münakaşa anında arkadaşım bir anda ayna tutmuştu yüzüme kendimi gördüğümde ürkmüştüm.

Tartışmalar olacak elbet, önemli olan hitap şekli, iki taraf içinde kötü bir telaffuzun geri dönüşü yok.

Tanımayış bence. Kişiler daha kendilerini tanımadan başka bir insanla ilişkiye giriyorlar. Kendini tanımamış kişi karşı tarafı hiç tanımıyor. Kafasında kurduğu kişiye duyguları bağlıyor. Halbuki karşı tarafın bu kurulan sahte kişiyle alakası yok. Sonra ters bir şey olduğunda; ki olması gayet normal, zemin hazır bir kere, kısırdöngü başlıyor. Sonu gelmeyecek tartışmalar, alttan alınsa bile bastırılan duygular. Sonrasında katlanılamaz bir ilişki ya da arayışlar...

Öncelikle kendimize bakmalıyız, karşımızdakinin verdiği tepkiyi verdiren kendimiziz aslında. Buna fedakarlık, ezilme, alttan alma,vs... Ne derseniz deyin, kelimenin önemi yok. Ben öfke alıyorsam karşı taraftan, kızmadıysam bile kesinlikle öfkeyi oluşturacak bir zemin hazırlamışımdır. Durduk yere hiçbir şey oluşmuyor.

Tüm ilişkilerin sevgi ve saygı içinde yürümesini dilerim.