Güvercinler Yalnız Uçmuyor

Bir şiir yazmalıyım, seni ve beni anlatan bir şiir
Görüyor musun Aytepe ışık ışık, Orta Mahalle ayaklanmış
İlk anılarımızın ayak sesleri sinmiş rüzgâra
Yola çıkıp karşılayalım desem de imkânsız şimdi;
“Güvercinler yalnız uçmuyor, biliyor musun?”

Köroğlu bile korkar, çekinir, erişemezdi cesaretimize
Korku bilmez iki kalbin sahibiydik bir tanem
Umutlarımız salkım saçak, en zorlu dal uçlarında
Ağrı dağının tepesinden de aşardık ama şimdi;
“Güvercinler yalnız uçmuyor, biliyor musun?”

Aslında bu değil sana yazmak istediğim şiir
Sözcüklerimin resmigeçidi yok dudaklarımda
Yolumuzun üstündeki falcıda kader çizgimizi de okuduk
Gurbet kuşlarını hiç mi görmedik avuçlarımızda,
“Güvercinler yalnız uçmuyor, biliyor musun?”

Işığını sendeki güneşten ödünç alan dolunay
Ah sevdiğim, ne kadar parlaktı dün gece!
Çağrı kesilmiş özlemlerinin izi gözlerinde yanıyor
Duygularım kanatlandı, kalbim sızım sızım şimdi;
“Güvercinler yalnız uçmuyor, biliyor musun?
29 Mayıs 2010

Oyhan Hasan Bıldırki