katılıyorum size.... resimler çok güzel ama yinede onları evde besleyecek kadar kanım kaynamıyor onlara...kedinin küçüğünü severim bunlar da çok tatlı gerçektenbüyüdükleri zaman o kadar şirin olmuyolar bence
ayrıca evde beslenmesi de bana ters...
) onu 15 gün boyunca yere yatırıp bi eliyle üsütüne basıp yarayı yalaya yalaya önce patlattı yarayı daha sonra iyileştirdi aradan 3 ay sonra tekrar bir gün çıtırı oraya götürdüm çıtır kediyi görünce çok sevindi hemen kuyruk sallaya sallaya yanına gitmek istedi ama kedi çıtıra hemen pençe darbelerini vurdu az daha çıtırın gözü çıkıyordu çıtır öyle dona kaldı noldu şimdi der gibi bana baktı gece boyunca kedi çıtıra bakıp bakıp tısladı. anlıyacağınız bu kedile harbiden nankör...
hepsi çok tatlı ama bakmayın siz onların öyle masum olduğuna aslında çok nankördürler nedenmi ? hemen başımdan geçen olayı anlatayım o zaman
1999 depreminde tası tarağı toplayıp arkadaşımın evinde kaldım 20 gün kadar şuanda 11 yaşında olan terier cinsi köpeğimide yanımda götürdüm arkadaşımında 3 aylık kedisi vardı kedinin yüzünde şişlik vardı yara gibi bişey bizim çıtır ( çıtır köpeğim olur
Tercihim kopeklerden yana. benimde var bi ufak "efe'm". bir hayvana bu kadar baglanabilecegim hic aklima gelmezdi heralde. eve her gelisinde seni sevincle karsilayan, kuyrugunu deli gibi sallayip yerlerde yuvarlanan kac sevimli yaratik vardirki...keske butun kopekler Efe kadar sansli olabilse
