a.g.s.l
👑Efsanevi Grafiker👑
- Katılım
- 1 Eki 2008
- Mesajlar
- 2,444
- Tepkime puanı
- 134
...
Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık oldun? İnsanoğlu, taptaze
ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman izledin kendinde, bir
sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin yüreğinde?..
Bizler aslında bize her günün bir lütuf olduğunu anlamayacak denli
duyarsız bir biçimde geçip gidiyoruz bu yaşamdan. Hanginiz sabah gözünü
açtığında bunu dünyaya tekrarlıyor:
Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de yaşıyorum, gözlerim açık, ilk
soluğumu bilinçli bir biçimde çektim içime, bu bir ayrıcalık, bugün özel
bir gün, evet... Bugün bana birgün daha yaşama şansı verildi diye.
İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye tüm günü o
güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz ya da
sevgiliniz sizin sevginizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz ya da
sular gitti diye, hava soğudu diye tüm gün kendimize ve sevdiklerimize
surat asıyoruz.
Bir de şöyle düşünelim; siz başlı başına bir yaşamsınız ve yaşamda telafi
edilemeyecek tek şey ölümdür. Sular elbette gelecektir, soğuk hava için
biraz daha sıkı giyinebiliriz, sevgilin seni anlamıyorsa aslında senin
sevdana layık olmadığını pekala algılayabilirsin...
Peki, bu yaşama ne zaman gülümseyeceksin, ne zaman kendin için birşeyler
yapacaksın, en sevdiğin çiçeği neden hâlâ başkalarından bekliyorsun, bugün
kendine niye o çiçeği almıyorsun, ne zaman miskinliğinden bir sabah da
ödün verip doğanın ısrarla uyanışına kendini de tanık etmiyorsun? Unutma
ki bu yaşamı güzelleştirecek olan da çekilmez hale getirecek olan da
sensin, sakın başkalarını suçlama... Hadi artık her sabah yüreğine kocaman
gülümsemelerle dolu bir soluk çek ve tüm gün verdiğin her soluğun içine bu
gülümsemelerden katarak çevrendeki tüm canlı varlıkları varlığından
haberdar et. Yaşama öylesine gelme ve de öylesine gitme. Unutma ki bir
ağacın gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek denli bu
dünyada duyarlı yaşamak senin elinde. Tanıdığın ya da tanımadığın olsun,
yeryüzündeki canlıların hiçbirinden hiçbir zaman, "Günaydın"ını ve
"Gülümseme"ni esirgeme.
Unutma sen bu dünyada başlı başına bir yaşamsın ve.
Yalnızca bu nedenle bile, senin varlığın çok çok özel..
....
(alıntı)
Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık oldun? İnsanoğlu, taptaze
ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman izledin kendinde, bir
sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin yüreğinde?..
Bizler aslında bize her günün bir lütuf olduğunu anlamayacak denli
duyarsız bir biçimde geçip gidiyoruz bu yaşamdan. Hanginiz sabah gözünü
açtığında bunu dünyaya tekrarlıyor:
Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de yaşıyorum, gözlerim açık, ilk
soluğumu bilinçli bir biçimde çektim içime, bu bir ayrıcalık, bugün özel
bir gün, evet... Bugün bana birgün daha yaşama şansı verildi diye.
İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye tüm günü o
güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz ya da
sevgiliniz sizin sevginizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz ya da
sular gitti diye, hava soğudu diye tüm gün kendimize ve sevdiklerimize
surat asıyoruz.
Bir de şöyle düşünelim; siz başlı başına bir yaşamsınız ve yaşamda telafi
edilemeyecek tek şey ölümdür. Sular elbette gelecektir, soğuk hava için
biraz daha sıkı giyinebiliriz, sevgilin seni anlamıyorsa aslında senin
sevdana layık olmadığını pekala algılayabilirsin...
Peki, bu yaşama ne zaman gülümseyeceksin, ne zaman kendin için birşeyler
yapacaksın, en sevdiğin çiçeği neden hâlâ başkalarından bekliyorsun, bugün
kendine niye o çiçeği almıyorsun, ne zaman miskinliğinden bir sabah da
ödün verip doğanın ısrarla uyanışına kendini de tanık etmiyorsun? Unutma
ki bu yaşamı güzelleştirecek olan da çekilmez hale getirecek olan da
sensin, sakın başkalarını suçlama... Hadi artık her sabah yüreğine kocaman
gülümsemelerle dolu bir soluk çek ve tüm gün verdiğin her soluğun içine bu
gülümsemelerden katarak çevrendeki tüm canlı varlıkları varlığından
haberdar et. Yaşama öylesine gelme ve de öylesine gitme. Unutma ki bir
ağacın gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek denli bu
dünyada duyarlı yaşamak senin elinde. Tanıdığın ya da tanımadığın olsun,
yeryüzündeki canlıların hiçbirinden hiçbir zaman, "Günaydın"ını ve
"Gülümseme"ni esirgeme.
Unutma sen bu dünyada başlı başına bir yaşamsın ve.
Yalnızca bu nedenle bile, senin varlığın çok çok özel..
....
(alıntı)
