GORGİO De Chirico

İtalyan ressam (Volos Yünanistan,1888-Roma 1978)Önce Antikçağ'dan,bir süreMünihte kaldıktan sonra ise(1906-1909Alman kültüründen(özellikle Shopenhauer ve Nietzsche'in felsefesi,Böcklin ve Klinger'in resmi) etkilendi.Kapalı ve tiyatromsu bir dünyanın geniş görüntüsünü vermeye yöneldi.(Bir sonbahar öğleden sonrası gizemi 1910)Paris'te kaldıgı yıllarda (1911-1914)Apollinaire ve Picasso'nun dikkatini çekti.Resimlerinde degişik temalar geliştirdi;donmuş ve ürkütücü havalarıyla dikkati çeken "Place d'İtalie'ler,sütunlu tek başına bir heykel bir fabrika bacası ya da bir tren dışında ıssız alanlar;katı perspektifler içinde dikilen cansız ve yüzsüz mankenler(kaygı veren esin perileri,1916,Mattiolli kol,Milano);bazı acayip nesnelerle resim sehpaları,ölçü aletleri,bisküiler oyun araçları,deniz haritaları vb.kalabalığıyla boğucu "metafizik iç mekanlar"De Chirico 1919 da bu metafizik resimleri bırakarak Tiziano,Rafeello,Rubens gibi ressamların etkisini taşıyan klasik anlayışa döndü.Bu döneminde manzaralar natürmortlar çizdi.Daha sonra yaşamının son yılların da yeniden metafizik temalara geri dönmüştür,ama artık fırçası gücünü yitirmiş,biçimlerde ağırlaşma başlamış,eski imge fışkırması gitgide azalmıştır.1910 yıllarındaki yapıtlarıyla gerçeküstücülerin büyük öncü olarak tanımladıkları gizemli sanatçı De Chirico,kendi sanat çizgisini Hebdomeros adlı özyaşam öyküsünde anlatmıştır.





​