hayýrlý olsun istedikten sonra herþey olur yeterki mücadeleden vazgeçme
bu neyin korkusu anlam veremedim, yön vermek yerine vazgeçme yönünde telkin vermek neden çok þaþýrdým, kimse rýzýksýz kalmaz endiþelenmeyin...
Kendi adima herhangi bir korku tasimam mumkun degil. Kaygim bu tur arkadaslar ve meslek adina olabilir.
Kendi rizkima ulastigim noktalarda, bu ve benzeri azimli arkadaslar yuzunden is kaybina ugrayacagim fikrine nasil kapilabildiniz?
"Nur neden vakit ayirip uyarmis olabilir?" in sizde uyandirdigi anlam kendinizi ayni sinifta goruyor olmanizdan kaynaklaniyor olabilir mi?
Simdi...
Konuyu acan arkadas az evvel baktigim kadariyla uzun suredir sitemizi ziyaret etmemis.
Sanirim bir fikir degisikligi soz konusu..
Bu isler icin emek harcamis deneyimli biri olarak Turkiyedeki grafik tasarim sektorunun ne hale geldigini,
Uc kurusa bes sallama tasarim yapip, onunda parasini alamayip hakki yenen* grafikercikleri,
Simdi sadece ogrenci olup Ileride aile babasi olacak, bu isten gelecek kazancla ev gecindirmek zorunda kalacak kisilerin, meslekte tutunmak, musteri kapmak adina kendi bindikleri dallari kestiklerini,
Ucuzlastirilmis bu meslek icinde hakki yenen, devamli firma degistirmek zorunda kalan, her defasinda bastan baslamaya mecbur olan bireylerin yasadigi zorluklari goren biri olarak
Uyarmaya calisabilirim ancak..
Bilhassa bir erkek icin daima daha zordur bu tur meseleler.. Bilirsiniz..
Hal boyle iken cesaretlendirmek yerine uyarmak cok daha gerekli bir tutumdur. Romantizme gerek yok, yapacak olan yapar zaten.. Severek yapmak yetmez...kedi mi seviyoruz arkadasim?! (bir arkadasta oyle demis.. Severek yap yeter
)
acabasi olan ve kendinde o yetenegi goremeen kisiler adimlarini farkli mesleklere dogru atmalilar bence..
Saygilar
