a.g.s.l
👑Efsanevi Grafiker👑
- Katılım
- 1 Eki 2008
- Mesajlar
- 2,444
- Tepkime puanı
- 134
İbrahim Göğer : Telden Şeyler
Fotoğrafı çekmek yerine tasarlayarak yaptığımı biliyorsunuzdur. Fotoğraf çekmek için yapılan yolculukların içsel olarak da yapılabileceğini düşünüyorum. Belgesel ya da an fotografı yapıyorsanız, fiziksel olarak bir yolculuk yaparak, orada olmanız gerekir. Benim kast ettiğim yolculuk ise bundan öte bir durum. Çalışacağınız konu üzerine yaptığınız araştırmalar, gözlemler, o anı yaşarken edinebileceğiniz birikimler vs,. Bütün bunlar çalıştığınız konu hakkında bir fikir, bir yaklışım geliştirir. Fotograflarınız o konu hakkında ki yorumunuzdur. Yorumunuzu fotoğrafik bir dille aktarımış olursunuz. İşte sözünü ettiğim bu aşamalar, içsel olarak da yapılabilir. Bizzat orada olmadan, benzer yolculuğu içsel biçimde gerçekleştirerek, bir yoruma ulaşılabilir ve yorum fotoğrafik bir dille sunulabilir.
Fotoğraflar izleyicinin algısı doğrultusunda çeşitlenerek yeni imajlara dönüşürler ve kendilerine yeni yaşam alanları bularak çoğalırlar. İzleyici kendi gerçekliği doğrultusunda var olan katmanları algılar. Fotoğraf üretenler olarak yapabileceğimiz, daha çok katman oluşturarak, izleyicinin algı sürecinde takip edeceği yol için ipuçları vermektir. İzleyici nasıl yaptığınızdan çok gördüğü ve algıladığıyla meşkuldür.
Fotoğraf, tek başına bir sanat objesi ya da bir sanat objesinin parçası olabilir. Zaten okuma kurallarına göre öz çıkarıldığında geriye bir estetik okunabilirliğin kalması gerekiyorsa, temel sanat kuramları kullanılıyor demektir. Nasıl yapıldığından çok bizde ne kadar ve hangi algıları oluşturduğu önemlidir. Dolayısıyla diğer disiplinlerden yararlanılabilir. Tekniğin bir amaç değil anlatımın bir parçası olması gerektiğini de bu arada söylemek isterim.
Röportajından alıntı'dır.
Fotoğrafı çekmek yerine tasarlayarak yaptığımı biliyorsunuzdur. Fotoğraf çekmek için yapılan yolculukların içsel olarak da yapılabileceğini düşünüyorum. Belgesel ya da an fotografı yapıyorsanız, fiziksel olarak bir yolculuk yaparak, orada olmanız gerekir. Benim kast ettiğim yolculuk ise bundan öte bir durum. Çalışacağınız konu üzerine yaptığınız araştırmalar, gözlemler, o anı yaşarken edinebileceğiniz birikimler vs,. Bütün bunlar çalıştığınız konu hakkında bir fikir, bir yaklışım geliştirir. Fotograflarınız o konu hakkında ki yorumunuzdur. Yorumunuzu fotoğrafik bir dille aktarımış olursunuz. İşte sözünü ettiğim bu aşamalar, içsel olarak da yapılabilir. Bizzat orada olmadan, benzer yolculuğu içsel biçimde gerçekleştirerek, bir yoruma ulaşılabilir ve yorum fotoğrafik bir dille sunulabilir.
Fotoğraflar izleyicinin algısı doğrultusunda çeşitlenerek yeni imajlara dönüşürler ve kendilerine yeni yaşam alanları bularak çoğalırlar. İzleyici kendi gerçekliği doğrultusunda var olan katmanları algılar. Fotoğraf üretenler olarak yapabileceğimiz, daha çok katman oluşturarak, izleyicinin algı sürecinde takip edeceği yol için ipuçları vermektir. İzleyici nasıl yaptığınızdan çok gördüğü ve algıladığıyla meşkuldür.
Fotoğraf, tek başına bir sanat objesi ya da bir sanat objesinin parçası olabilir. Zaten okuma kurallarına göre öz çıkarıldığında geriye bir estetik okunabilirliğin kalması gerekiyorsa, temel sanat kuramları kullanılıyor demektir. Nasıl yapıldığından çok bizde ne kadar ve hangi algıları oluşturduğu önemlidir. Dolayısıyla diğer disiplinlerden yararlanılabilir. Tekniğin bir amaç değil anlatımın bir parçası olması gerektiğini de bu arada söylemek isterim.
Röportajından alıntı'dır.
____________________________________________
Not:Alıntı'dır
