Hadi gidiyorsun
Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun...
Herşey gidiyor
Gökte bulut, dağda kar, düzde kervan gidiyor.
Solgun bir gül oluyor insan
Bir demet kır çiçeği ölüyor sen gidiyorsun...
Ne ucuz yaşıyorsun, ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun.
Bakma öyle !!!
Ben kanıyorum, sen üşüyorsun...
Kolay değil bir yalan bu.
Yaralayan kanayan koca bir yalan.
Yalan işte...
Sevdiğim yalan.
Şarkılardan arta kalan ve sabah buğusu.
Ve tarla faresi ve ekmek derdindeki işçi kalbi gibi,
Yumuşak sıcak bir yalan.
Islak gözlerimle geçiyorum.
Yaralı bir ceylanın kalbinden.
Ceplerimde kül var,bir yangından arta kalan.
Sorduğum adreslerde kimse olmuyor.
Ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman.
Her şey bir yalan gibi yandığı zaman, yalnız olduğunu anlıyor insan
Anladım ve geçtim, yaralı bir ceylanın kalbinden
Aynamı kırdım fotoğraflarımı yaktım.
Nasıl da acımasızdım tafralarıma karşı,nasıl da umarsız
Su gördüm düşümde.
Karanlıktı ve gürültüyle çağlıyordu.
Ceplerimde kül vardı ve yanıyordu.
Sonra sabah oluyor.
Ve bir ceylan kalbinde alem ağlıyordu.
Hayır diyordu bir dağ köylüsü,
Hiçbir şey için geç değil...
Ve geç değil bir şey için hiçbir şey
Bişey vardı öyleyse bişey...
Beni çeken, gecenin duldasından uzağa
Kocaman çayırlara çeken bişey
Gümrah ırmaklara, sonra sıcağa sonra acıya
Sonra yaralarıma merhem olmaya kapıma dayanan bir şey...
Tutsana beni, bırakmasana
Olsun yaralasana
Olsun, ağrısa da
Yalan da olsa, kalsana...
Dağ köylüsü,
Aşkın olduğu yerde ben varım.
Sen olmasan da ben varım.
Yağmur yağar saçlarım filizlenir,
Bir yıldız düşer omuzlarıma.
Islık çalar ıslanır şarkılarımı söyler geçerim kapından,
Camların buğusundan ve yağmurun kokusundan,
Tanırlar beni, bilirler.
En iyi yalanlarını ben alırım onların.
Adresler sorarım kimseler oturmaz orda
Ve kimseler olmaz ben sordukça.
Dağ köylüsü,
Şimdi gidersen, şimdi git...
Kalırsan şimdi...
