Sevmek, daha bir başkadır geceleri!.. (Kendi şiirimdir) child_play

(Kendime ait şiirimdir. Tek bir gecede yaşadığım; daha doğrusu geniş çaplı bir zamanda yaşayıp
o gece her birini ayrı ayrı yoğunlukta hissettiğim duyguların ürünüdür. Toplam 177 satırdır.
Okurken sıkılmamanız dileğiyle. Sonuna kadar okuyan herkese ve yorum yazan herkese şimdiden teşekkürler.)



SEVMEK, DAHA BİR BAŞKADIR GECELERİ!

Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Zaman, daha bir yavaşlar çünkü,
Ağırdır gecenin yükü...
Daha fazla düşünür insan sevdiğini;
Her bir hali, "daha bir başka" gelir gözünün önüne:
Gülümseyişi, tebessümü; hüznü, sevinci;
Heyecanı ve de korkusu...
O an, uzun uzadıya düşünür;
Zamanı "çoktur" çünkü düşünmeye,
Çünkü gece uzundur,
Zaman, "daha bir yavaşlar",
Çünkü ağırdır gecenin yükü...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Hele ki sevgili "çoook çok" uzaklardaysa...
Uzaklık, "daha bir başka" uzaktır,
Engeller, "daha bir çoğalır" sanki.


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Aynı zamanda zordur da...
Zordur insanın iki dakika önce düşündüğünü tekrar düşünmesi,
Zordur geceleyin sevmek,
Daha bir başkadır, geceleyin "sevmeyi bilmek"...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Hele ki sevgili "çoook çok" uzaklardaysa...
Bambaşkadır O'nu düşünmek;
Düşündükçe uzaklaştığını hisseder O'ndan!
Uzaklık,
Daha bir başka uzaktır
Ve
Uzaklaştıkça "daha bir başka yakınlaşır";
Daha bir başka yakındır, daha bir başka sarılır O'na...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Ağırdır çünkü gecenin yükü,
Zaman, "durmuşçasına" yavaşlar o an...
Gözleri bir yere takılır ya insanın,
Takılır da;
Düşünmek daha bir başka zorlaşır!
Zordur geceye direnmek,
Düşündükçe düşlere düşer insan:
Başlar kendisiyle konuşmaya;
Özlem dolu cümleler "dökülüverir" dudaklarından,
Cümleler "daha bir başka" özlem doludur,
Ve özlem, "daha bir başkadır" o an...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Hele ki sevgili "çoook çok" uzaklardaysa...
Düşlerden, hayallere akar insan:
"Yanındadır" sanki sevgili;
Elleri ellerindedir,
Gözleri gözlerindedir ya hani...
Ve hatta
"Teni" sıcacıktır o an!


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Daha bir başka zordur "geceleyin sevmek"...
"Aklında olmasını istedikleri" vardır sadece:
Peş peşe kırılır umut zincirleri,
Çünkü "ağırdır gecenin yükü",
Sevgili, daha bir başka uzaklardadır ya!
Bir an, yüzü asılır "seven"in,
Buruk bir tebessümle titrer daha sonra,
Sevdiği yanında yoktur,
Ama "yanındadır" sanki.
Ve
Sevgili "çoook çok" uzaklardadır...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
İnadına ellerini "sımsıkı" tutar insan,
Sarılır "yanındaymış gibi"...
Sarılır da sıkı sıkıya,
Gecenin yükü "çoook çok" ağırdır,
Az sonra sevgili, avuçlarının arasından kayıp gidecekmiş gibi
Korku dolar, endişe dolar insan...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Aynı zamanda zordur da...
Zordur karanlığa "sevgili gibi" sarılmak,
Zordur yalnızlığa "seviyorum" diye haykırmak.
Çünkü ağırdır "gecenin yükü";
Çünkü ağırdır "gecenin yükü"nü taşımak...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Yalnızlığıyla baş başadır insan,
Yalnız değildir "bir nevi"...
Daha bir başka sarılır,
Üzerine titrer ya sevdiğinin:
Saniyelerden "zincir" yapar,
Dakikaları "zincire" vurur;
Sevdiğine en güzel hediyeyi verip
"Zaman" kolyesini geçiriverir boynuna..!
Sevgili "mutludur" şimdi,
Sevildiğini daha bir başka hisseder;
Zaman, artık sevgilinin "koynundadır" çünkü!
Çünkü; ağırdır gecenin yükü...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
"Sessizdir", "hissesizdir" bu sevgi.
Daha bir başka yankılanır göğsünde insanın,
Daha bir başka arzulanır "sevgi"li...
"Gece" uzundur,
"Sevgili" ise masum!
"Masumca" sevişir "gece"yle insan,
Zaman,
"Durmuşçasına yavaşlar" o an!
Ağırdır artık gecenin yükü;
"Gece", kur yaparken "zaman"a
Sevişmek ağır gelir insana...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Aynı zamanda zordur da...
Çünkü ağırdır gecenin yükü;
Ağırdır gecede "zaman".
Sevgiliyle "dans eder" saatlerce insan;
Gözlerine "bakaaa baka" haykırır,
Daha bir başka sarılır sevdiğine.
Ve
"Sessizliğin" melodisi "çığlık çığlığadır",
O, öyle bir melodidir ki;
Dans etmek için,
"En güzel mekandır gece" o an...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Zordur, korkutucudur da...
Yorar insanı hissettirmeden:
Takadi yoktur sevgilinin, "dansa devam" etmeye;
Ve
Daha bir başka sarılır insan "geceye".
Dizlerine "derman" olma çabasındadır:
Gece "masum"dur, sevgili ise "yorgun"!
Elleri "o"nun elidir, gözleri "o"nun...
Zordur gecenin "eli, gözü olmak",
Dans etmek, zordur geceyle!
Daha bir başka inattır gece o an,
Direnir "sevgiliye"...
"Gece"ye direnir bu kez insan:
Direnir "sevgi diye"...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Çünkü ağırdır gecenin yükü...
Vazgeçilmeyen bir duygudur "O"nu sevmek...
Ve
Vazgeçilmeyen "tek" duygudur
Severken, "sevildiğini bilmek"...
Ancak,
Eli, kolu bağlıdır insanın,
"Eli, kolu bağlı" sarılır geceye;
"Sevdiği"ne sarılır gibi...
Öpüp koklayacaktır,
Göğsüne basacaktır hiç durmadan...
"Tereddütsüz" sarılacaktır geceye,
"Sevdiği"ne sarılamadan!


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
"Yalnızlığın resmi"yle konuşur insan.
"Sevgi"nin, "aşk"ın resmidir hani o:
"Sevgili" aldatılır "bir nevi"...
Çünkü;
Çünkü "yalnızlığa" sarılır insan,
"Yalnızlık"la bir bütündür artık,
"Yalnızlık"la sevişir,
"Yalnızlık"a zincirlidir o an...
"Yalnızlık"la aldatır geceyi;
"Seven" de aldatılır "bir nevi"...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Çünkü ağırdır gecenin yükü;
Ağırdır artık "sevgili"yi düşünmek!
Hele ki sevgili "çoook çok" uzaklardaysa...


Bulut bulut akar gider insan,
"Hasret zinciri"ni koparıp demir alır limandan!
"Ağır ağır" ilerler,
"Sevda"nın bulanık, derin sularından...
Çünkü yol uzundur, gece uzun!
Sevgili daha bir başka uzaktadır artık,
Ve uzaklık,
Daha bir başka "uzaktır" o an...


Sevmek, daha bir başkadır geceleri!
Korku yoktur gecede,
Kaygı yoktur, hüzün yoktur...
Adı, "O"nun adıdır korkunun,
Adı, "O"nun adıdır hüznün,
Ve de kaygının...
Çünkü "yolun sonu" yoktur;
Olmadığı gibi "aşkın sonu"nun...


SEVMEK, DAHA BİR BAŞKADIR GECELERİ!
Ağırdır "gece"nin yükü,
Zaman "durmuşçasına yavaşlar" çünkü o an...

SEVGİ'YE AÇTIR; SEVGİLİ'YE MUHTAÇTIR İNSAN...




Şiir: child_play