sevgiden-iz
🌟Usta Tasarımcı🌟
- Katılım
- 26 Şub 2010
- Mesajlar
- 335
- Tepkime puanı
- 67
“ÜSTELİK PANİKSİN ANNE…”:rofl:
Dün gece sabaha karşı -hatta sabah- çok komik bir olay yaşadım. Aah gençlerin dünyası bir başka. Bazen ben de çocukluk yapmıyorum desem yalan olur.
Gecenin sabaha yakın bölümünde biraz uykum gelmiş. Tam gözlerimi sıkı sıkı kapattım artık sızma aşamasındayım.
Kızım geldi yanıma “Uyuyor musun?”
“E müsaade edersen” dedim kızgınlıkla gözlerimi açmadan. Sanki o saate kadar uyumayışımda kızın bir suçu varmış gibi
“Yaa anne bi baksana Hayko Cepkin olmuşum been”
!!!!!!!
Bir anda beynim döndü. Uyku haliyle karışık Hayko Cepkin kimdi? Hadi kim olduğunu buldum. Kızıma ne olmuştu? Yüzü, gözü, bir anda saçı aman Allahım Hayko Cepkin! Dedim gözümün önünde belirdi. Fırladım ayağa. Hava aydınlanmak üzereydi ama yine de ortam loştu. Gözlüğümü taktım. (Depremde bile gözlüğümü bulamamıştım o kadar seriyim yani) Lambayı yaktım. Kızım karşımda bir gözü şiş saçları iki yanda hakikaten Hayko Cepkin bakışıyla önümde.
Bakakaldım yüzüne neler oluyor diye
Oldum olası sivrisinekler çok sever onu. Bir de alerjik cilt olunca bir tuhaf gözüküyor. Göz kapağına bir fındık yapışmış görüntüsü.:rofl: Kahkahalarla gülmeye başladım. O bana kızdı gülüyorsun diye ama ben kendimi tutamadım işte. Olduğu yerde bana söylendi söylendi sonra gitti.
“Yok insan bi vah vah der. Ne gülüyorsun komik mi? Ne biçim annesin canım?”
Bu sefer ben ona kızdım. (Haklı aslında gülmemin ne alemi vardı ki) ama suçu sivrisineklere attım: “Sanki sivrisinekleri ben gönderdim gidin bu kızın gözünü şişirin dedim ne kızıyorsun.” Bu arada gün çoktan aydınlanmıştı tabii. Uyu uyuyabilirsen.
Benim gözüm öyle olsa ben de gülene kızardım. İncittim kızımı ama çok sevimliydi. Hele söylene söylene geri gitmesi “Üstelik Paniksin Anne!…”
Buradaki hepinizin Ablası olarak gülerken düşünelim dedim. Bu konudan ben ince bir ders çıkardım:
Aslında empati çok önemli. Kişinin kendisini karşısındakinin yerine koyması lazım. Hayat ta böyle; insan kendisine yapılmasını istemediği, hatta nefret ettiği bir şeyi başkalarına da yapmamalı. Abartıp tadını kaçırmamalı. Ahlak ın tarifini böyle yapmıştık ilkokuldayken biz.
Annem böyle davransa affetmezdim.
Bu arada kızımdan izin aldım (70 milyon demek hoşuma gidiyor.) 70 milyonla paylaşabilir miyim dedim. “Hadi paylaş bakalım” dedi. Daha da şişmiş gözüyle.
Neticede sabah paniğim baya komikti.(Hayko Cepkin’e ayıp olmasın ayrıca bir müzik kanalında söyleşisini izlemiştim çok aklı başında birisi - de annelik işte.) Paylaşmak istedim.
------------Alıntı değildir. Bu konuda geçen bütün olaylar ve kişiler gerçektir. Hatta sivrisinek bile hala canlıdır. Öğleye doğru da oğluma musallat olmuştu. Onu yakalarsak kedimize vereceğiz.--------------------
Dün gece sabaha karşı -hatta sabah- çok komik bir olay yaşadım. Aah gençlerin dünyası bir başka. Bazen ben de çocukluk yapmıyorum desem yalan olur.
Gecenin sabaha yakın bölümünde biraz uykum gelmiş. Tam gözlerimi sıkı sıkı kapattım artık sızma aşamasındayım.
Kızım geldi yanıma “Uyuyor musun?”
“E müsaade edersen” dedim kızgınlıkla gözlerimi açmadan. Sanki o saate kadar uyumayışımda kızın bir suçu varmış gibi
“Yaa anne bi baksana Hayko Cepkin olmuşum been”
!!!!!!!
Bir anda beynim döndü. Uyku haliyle karışık Hayko Cepkin kimdi? Hadi kim olduğunu buldum. Kızıma ne olmuştu? Yüzü, gözü, bir anda saçı aman Allahım Hayko Cepkin! Dedim gözümün önünde belirdi. Fırladım ayağa. Hava aydınlanmak üzereydi ama yine de ortam loştu. Gözlüğümü taktım. (Depremde bile gözlüğümü bulamamıştım o kadar seriyim yani) Lambayı yaktım. Kızım karşımda bir gözü şiş saçları iki yanda hakikaten Hayko Cepkin bakışıyla önümde.
Bakakaldım yüzüne neler oluyor diye
Oldum olası sivrisinekler çok sever onu. Bir de alerjik cilt olunca bir tuhaf gözüküyor. Göz kapağına bir fındık yapışmış görüntüsü.:rofl: Kahkahalarla gülmeye başladım. O bana kızdı gülüyorsun diye ama ben kendimi tutamadım işte. Olduğu yerde bana söylendi söylendi sonra gitti.
“Yok insan bi vah vah der. Ne gülüyorsun komik mi? Ne biçim annesin canım?”
Bu sefer ben ona kızdım. (Haklı aslında gülmemin ne alemi vardı ki) ama suçu sivrisineklere attım: “Sanki sivrisinekleri ben gönderdim gidin bu kızın gözünü şişirin dedim ne kızıyorsun.” Bu arada gün çoktan aydınlanmıştı tabii. Uyu uyuyabilirsen.
Benim gözüm öyle olsa ben de gülene kızardım. İncittim kızımı ama çok sevimliydi. Hele söylene söylene geri gitmesi “Üstelik Paniksin Anne!…”
Buradaki hepinizin Ablası olarak gülerken düşünelim dedim. Bu konudan ben ince bir ders çıkardım:
Aslında empati çok önemli. Kişinin kendisini karşısındakinin yerine koyması lazım. Hayat ta böyle; insan kendisine yapılmasını istemediği, hatta nefret ettiği bir şeyi başkalarına da yapmamalı. Abartıp tadını kaçırmamalı. Ahlak ın tarifini böyle yapmıştık ilkokuldayken biz.
Annem böyle davransa affetmezdim.
Bu arada kızımdan izin aldım (70 milyon demek hoşuma gidiyor.) 70 milyonla paylaşabilir miyim dedim. “Hadi paylaş bakalım” dedi. Daha da şişmiş gözüyle.
Neticede sabah paniğim baya komikti.(Hayko Cepkin’e ayıp olmasın ayrıca bir müzik kanalında söyleşisini izlemiştim çok aklı başında birisi - de annelik işte.) Paylaşmak istedim.
------------Alıntı değildir. Bu konuda geçen bütün olaylar ve kişiler gerçektir. Hatta sivrisinek bile hala canlıdır. Öğleye doğru da oğluma musallat olmuştu. Onu yakalarsak kedimize vereceğiz.--------------------
