Sadgraf
🌟Usta Tasarımcı🌟
- Katılım
- 5 May 2009
- Mesajlar
- 285
- Tepkime puanı
- 23
Merhaba arkadaşlar,daha önce öykü hikaye tarzı konular olduğunu hatta masalların bile yazıldığını biliyorum.Bu yüzden farklı bir paylaşım olsun istedim,eğer eşlik ederseniz tabi,herkes bir masal yazacak buraya ve onu masalına uygun bir resimle bütünleştirecek..Hayalgücümüz ne kadar geniş veya ne kadar genişleyebilir görelim bakalım
ilk masal doğal olarak benden..Devamını görmek umuduyla iyi uykular...
Su akar gider denize kavuşur...Ay güneşi kovalar gece olur...
Gecenin içinde çok uzak bir ülkede yaşayan Gölge adam yine hüzne karışırmış yanlızlığıyla düşünür düşünür düşünürmüş..Gündüz kimsenin olmadığı zamanlarda şehre iner ve yine kimselere yakalanmadan ormanın içindeki evine geri dönermiş..Şehire her inişi yüreğini sıkar içini acıtırmış,çünkü o bir Gölgeden ibaretmiş,diğerleriyse hiç sıkılmadan rahatça ortalarda dolaşan insanlarmış..Kendi kendine üzülüp sıkılırken bir vakit hergün geçtiği yolda bir çocukla tanışmış,çocuk yere oturmuş bir halde ağlarken Gölge adam yaklaşıp sormuş
-'Neyin var çocuk neden ağlıyorsun?' demiş.Çocuk sese doğru bakmış ve bir an korkuya kapılıp susuvermiş,Gölge adam o an kendini çok kötü hissetmiş ve tam gidecekken çocuk seslenmiş; 'ayağımı incittim çok acıyor ve benim ne gidecek bir yerim ne de kimsem var' demiş.Gölge adam çocuga bakmış,ayağını tedavi edebilmek için onu kucağına alıp evine götürmüş.Gel vakit git vakit derken çocuk iyice alışmış Gölge adama,tabi o da çocuğa..Birgün çocuk dayanamamış ve sormuş 'neden böyle karanlıksın,neden bu kadar yalnız ve suskunsun' demiş.Gölge adam içini çekmiş ve bakmış çocuğun cevap bekleyen yüzüne.Başlamış sorularını cevaplamaya..Ben karanlığım çünkü hiç ışığım olmadı demiş,senin yaşındayken kaybettim tüm ışığımı,aldılar elimden herşeyimi,ben de senin gibiydim çocuk,kimsem kalmamıştı..Yalnızlığım bundandır..Suskunluğum bundandır..Karanlığa gömdüm kendimi,ben de bir gün sönüp gidene kadar..Kimsenin kimsesi olmak istemedim,ben de kaybettim kimsemi diye..Bu yüzden kaçışım herşeyden' demiş..Çocuk düşünmüş düşünmüş,Gölge adama bakmış,onun için çok üzülmüş ve 'ama ben geldim,sana ışık olmaya geldim,artık kimsesiz değilsin ki' demiş,'hem benimde kimsem yok,ben de mi senin gibi olmalıyım yoksa,bak ayagımı iyileştirdin,sen olmasan napardım ben' demiş..Gölge adam merhametle bakmış çocuğa,evet o da onun gibi hem de onun yaşındayken yapayalnız kalmış,şimdi onu bıraksa o da böyle olur diye düşünmüş,korkmuş düşüncelerinden..
Zaman zamanı,günler günleri,aylar ayları kovalamış...Su gibi geçip giden yıların ardından büyümüş çocuk beraberinde Gölge adamı da büyüterek,kimsesizken kimsesi olmuş onun,karanlığını aydınlatmış,ışığı olmuş..
Hayatta en yalnız insanın bile aslında yalnız kalamayacağını,mutlaka bir kimsesi olabileceğini göstermiş Gölge adama..
Bu masal da burda bitmiş..
Gökten 3 elma düşmüş,biri bu masalı yayınlayana,biri bu masalı okuyana, ee biri de bu masalı yazana :angel:
:iloveyou:
ilk masal doğal olarak benden..Devamını görmek umuduyla iyi uykular...GÖLGE ADAM
Su akar gider denize kavuşur...Ay güneşi kovalar gece olur...
Gecenin içinde çok uzak bir ülkede yaşayan Gölge adam yine hüzne karışırmış yanlızlığıyla düşünür düşünür düşünürmüş..Gündüz kimsenin olmadığı zamanlarda şehre iner ve yine kimselere yakalanmadan ormanın içindeki evine geri dönermiş..Şehire her inişi yüreğini sıkar içini acıtırmış,çünkü o bir Gölgeden ibaretmiş,diğerleriyse hiç sıkılmadan rahatça ortalarda dolaşan insanlarmış..Kendi kendine üzülüp sıkılırken bir vakit hergün geçtiği yolda bir çocukla tanışmış,çocuk yere oturmuş bir halde ağlarken Gölge adam yaklaşıp sormuş
-'Neyin var çocuk neden ağlıyorsun?' demiş.Çocuk sese doğru bakmış ve bir an korkuya kapılıp susuvermiş,Gölge adam o an kendini çok kötü hissetmiş ve tam gidecekken çocuk seslenmiş; 'ayağımı incittim çok acıyor ve benim ne gidecek bir yerim ne de kimsem var' demiş.Gölge adam çocuga bakmış,ayağını tedavi edebilmek için onu kucağına alıp evine götürmüş.Gel vakit git vakit derken çocuk iyice alışmış Gölge adama,tabi o da çocuğa..Birgün çocuk dayanamamış ve sormuş 'neden böyle karanlıksın,neden bu kadar yalnız ve suskunsun' demiş.Gölge adam içini çekmiş ve bakmış çocuğun cevap bekleyen yüzüne.Başlamış sorularını cevaplamaya..Ben karanlığım çünkü hiç ışığım olmadı demiş,senin yaşındayken kaybettim tüm ışığımı,aldılar elimden herşeyimi,ben de senin gibiydim çocuk,kimsem kalmamıştı..Yalnızlığım bundandır..Suskunluğum bundandır..Karanlığa gömdüm kendimi,ben de bir gün sönüp gidene kadar..Kimsenin kimsesi olmak istemedim,ben de kaybettim kimsemi diye..Bu yüzden kaçışım herşeyden' demiş..Çocuk düşünmüş düşünmüş,Gölge adama bakmış,onun için çok üzülmüş ve 'ama ben geldim,sana ışık olmaya geldim,artık kimsesiz değilsin ki' demiş,'hem benimde kimsem yok,ben de mi senin gibi olmalıyım yoksa,bak ayagımı iyileştirdin,sen olmasan napardım ben' demiş..Gölge adam merhametle bakmış çocuğa,evet o da onun gibi hem de onun yaşındayken yapayalnız kalmış,şimdi onu bıraksa o da böyle olur diye düşünmüş,korkmuş düşüncelerinden..
Zaman zamanı,günler günleri,aylar ayları kovalamış...Su gibi geçip giden yıların ardından büyümüş çocuk beraberinde Gölge adamı da büyüterek,kimsesizken kimsesi olmuş onun,karanlığını aydınlatmış,ışığı olmuş..
Hayatta en yalnız insanın bile aslında yalnız kalamayacağını,mutlaka bir kimsesi olabileceğini göstermiş Gölge adama..
Bu masal da burda bitmiş..
Gökten 3 elma düşmüş,biri bu masalı yayınlayana,biri bu masalı okuyana, ee biri de bu masalı yazana :angel:
:iloveyou:
