Mevlana’nın, tasavvufunda, varlığın yaratılışın, hayatın manası aşktır. Aşk ise, kimseye niyazı, ihtiyacı olmayan ALLAH’ın vasıflarındandır. Ondan başkasına aşık olmak da geçici bir hevestir. Yaratılışın sebebi, bütün hastalıkların tabibi; böbürlenmenin, bencilliğin devası, elemlerin merhemi ilahi aşktır:
“Aşk o şuledir ki, parladı mı sevgiliden başka ne varsa hepsini yakar. Aşk, kimseye niyazı ve ihtiyacı olamayan ALLAH’ın vasıflarındandır. Ondan başkasına aşık olma, geçici bir hevestir.”
Ey bizim kibir ve azametimizin ilacı, ey bizim Efaltun’umuz! Ey bizim Calinu’sumuz! Toprak beden, aşktan göklere çıktı; dağ oynamaya başladı, çevikleşti.
Ey aşık! Aşk; Tur’un canı oldu. Tur sarhoş, Musa da düşüp bayılmış... Kimin aşka meyli yoksa o kanatsız bir kuş gibidir, vah ona!” ..
alıntıdır..düşüncelerimi desteklediği için paylaştım